Chcąc rzetelnie przetłumaczyć tekst biznesowy, marketingowy, artykuł, publikację naukową czy tekst prywatny, można skorzystać z usług tłumacza – najlepiej doświadczonego, zaufanego i mającego odpowiednią renomę. Jednak w niektórych sytuacjach trzeba zwrócić się do tłumacza przysięgłego. Kim on jest, czym różni się od zwykłego i w ogóle czym się różni tłumaczenie zwykłe od przysięgłego? Właśnie na te pytania odpowiadamy w poniższym artykule.

Czym jest i kiedy potrzebne jest tłumaczenie zwykłe?

Żeby zachować pewien porządek, zacznijmy od wyjaśnienia, czym jest tłumaczenie zwykłe – bo choć może wydawać się to oczywistością, warto wiedzieć, w jakich sytuacjach można z niego skorzystać.

Generalnie można stwierdzić, że tłumaczenia zwykłe mogą być wykonane przez osobę, która ma odpowiednie kompetencje językowe oraz tłumaczeniowe. Dobrze wykonane tłumaczenie zwykłe jest obiektywne, rzetelne, poprawne językowo i gramatycznie. Nie może też wykazywać różnicy merytorycznej względem oryginału, co oznacza, że obowiązuje je zasada zachowania wierności tłumaczonego tekstu. Kluczowe jest natomiast to, że tłumaczenie zwykłe nie ma charakteru formalnego, czyli, innymi słowy, nie jest oficjalnym dokumentem.

Tego typu tłumaczenie doskonale sprawdza się zatem w przypadku wszelkiego rodzaju tekstów nieoficjalnych: zarówno prywatnych (np. listów, zaproszeń, broszur…), jak i biznesowych (ulotek, katalogów, opisów produktowych, tekstów marketingowych, instrukcji obsługi). Tłumacz zwykły może też tłumaczyć książki, artykuły i publikacje naukowe.

Czym się różni tłumaczenie zwykłe od przysięgłego, czyli czym jest tłumaczenie przysięgłe?

Teraz, gdy wiesz już, czym jest tłumaczenie zwykłe, łatwiej będzie Ci zrozumieć, czym się różni tłumaczenie zwykłe od poświadczonego (przysięgłego). Tłumaczenie takie, którego ustawowe określenie to tłumaczenie poświadczone, ma po prostu charakter formalny, urzędowy. Jeżeli potrzebujesz tłumaczenia dokumentów sądowych, procesowych, umów, dokumentów medycznych, świadectw czy aktów kupna lub sprzedaży, musisz mieć tłumaczenie przysięgłe, a zwykłe wtedy, gdy tłumaczone teksty mają charakter nieoficjalny.

Jakie jeszcze są różnice między tłumaczeniem zwykłym a przysięgłym? Trzeba tu zwrócić uwagę na fakt, że tłumaczenie przysięgłe jest drukowane, a co więcej – na każdej stronie podbite pieczęcią i podpisane przez tłumacza przysięgłego. Dodatkowo, dokument jest opatrzony klauzulą poświadczającą, dzięki której ma on moc urzędową.

Kiedy potrzebne jest tłumaczenie przysięgłe?

Tłumaczenie przysięgłe jest niezbędne zawsze, gdy tłumaczony dokument ma mieć charakter oficjalny i ma mieć moc urzędową. Zgodnie z tym, co powiedzieliśmy wcześniej, najczęściej tłumaczenie takie dotyczy dokumentów sądowych i pism procesowych oraz dokumentów, które mają trafić do urzędów czy instytucji państwowych. Tłumacz przysięgły jest jednak potrzebny także do tłumaczenia aktów sprzedaży, umów, dokumentów medycznych oraz świadectw czy dyplomów.

Tłumacz zwykły a przysięgły – kto może zostać tłumaczem przysięgłym?

Przede wszystkim warto podkreślić, że tłumacz przysięgły jak najbardziej może wykonywać tłumaczenia zwykłe, natomiast tłumacz zwykły nie może sporządzać tłumaczeń przysięgłych. Żeby zostać tłumaczem przysięgłym, trzeba zdać odpowiedni egzamin państwowy, a następnie zostać zaprzysiężonym przez Ministra Sprawiedliwości. Zawód tłumacza przysięgłego jest zawodem zaufania publicznego, a pieczęć zawierająca imię i nazwisko tłumacza stanowi potwierdzenie, że przekład jest zgodny z oryginałem. By ubiegać się o zostanie tłumaczem przysięgłym, trzeba znać język polski, być obywatelem jednego z państw członkowskich UE, EFTA, posiadać pełną zdolność do czynności prawnych, nie mieć na swoim koncie wyroków za umyślne przestępstwa, przestępstwa skarbowe lub nieumyślne przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu obrotu gospodarczego oraz posiadać co najmniej tytuł magistra.

Tłumacz przysięgły za swoje tłumaczenie ponosi odpowiedzialność cywilną, a ewentualne błędy w tłumaczeniu mogą go kosztować nie tylko konieczność zapłacenia klientowi odszkodowania finansowego, ale też utratę możliwości wykonywania zawodu.